Zdziwniej i zdziwniej.

Prawdę napisała Emilka D., twierdząc, że "Ból rozciąga czas w nieskończoność".
Na szczęście ten ból jest jedynie fizyczny, co nie przynosi mi jednak jakiejś nadspodziewanie wielkiej ulgi. Dręczy mnie podejrzenie, że moja dentystka niechcący złamała mi szczękę (w kilku miejscach, oceniajac po natężeniu bólu) po czym dobrodusznie zaleciła mieć Ibuprom pod ręką.
Od piątku zjadłam całą paczkę.
Dlatego też ten tydzień, tak obfitujący w wydarzenia i spotkania -planszówkowałam, wychodziłam (z siebie), znalazłam sobie dwie prace, ale nic granitowego- aż do czwartku, nagle zwolnił tempa jak kamień ciśnięty do wody. Miałam dzięki temu czas, żeby sobie podumać i powyciągać różne filozoficzne wnioski z różnych zaobserwowanych sytuacji...
Chcecie posłuchać?
Za późno, nie ma w okolicy nikogo, kto by mnie powstrzymał :D

Teza 1: Jest równowaga w naturze.
Uzasadnienie: ilość durnych, naprawdę boleśnie durnych, głupowatych facetów na świecie zdaje się rownoważyć (a przynajmniej miejmy taką nadzieję) ilość mądrych, przenikliwych, nieskończenie cierpliwych kobiet.
Naprawdę, nigdy nie słyszałam, żeby kobieta o sobie mówiła, z całą swadą i przekonaniem, że jest ponadprzeciętnie inteligentna i nie żartowała w tym samym czasie.
Albo żeby potrzebowała nieustannie udowadniać, że jest sprytna i myśląca, bo---to przecież oczywiste jest. A wykrzykiwanie tego raz po raz udowadnia coś zgoła przeciwnego.
I bywa tak, że widzę przechwalającego się mężczyznę, która nie może wyjść z zachwytu nad samym sobą i dzieli się tym zachwyceniem ze światem bez wytchnienia, nieustannie przy tym szukając sposóbów, by metodą prostych porównań udowodnić, że jest lepszy niż inny facet w okolicy. I tak stoją, stroszą piórka, kłapią dzióbkami i podskakują, a zawsze gdzieś nieopodal jest jakaś kobieta, która słucha tego spokojnie, wręcz obojętnie i często z uśmieszkiem, nawet jeśli linia peanów jednego z drugim sugeruje, że jej intelekt poza Cosmogirl nie wyszedł.
---ponieważ jestem egocentrykiem i większość z was mogłaby wysunąć niesłychanie błędne wnioski, śpieszę zapewnić: nie piszę o sobie :P Nie zastanawiałam się nad swoją (hyhyyy) mądrością czy przenikliwością, co do cierpliwości- tak, to jedno jest pewne: posiadam ją w ilościach mniej lub bardziej śladowych, w zależności od tego, jak bardzo mi na czymś zależy. Krewki ze mnie bywa człowiek i czasem zbyt łatwo daję się sprowokować.
Ale chyba dla własnego zdrowia, żeby mnie szlag nie trafił- spróbuję brać przykład z owych dziesięciu panien mądrych, bo naprawdę nie warto narażać zdrowia.
Kobiety są jednak bardzo specyficznym stworzeniem bożym. Zupełnie inne priorytety, inne kategorie myślowe. I jakieś tajemne techniki zachowania spokoju w sytuacji, kiedy ja dostaję piany i miałabym ochotę wrzucić wiadro na głowę jednemu durniowi z drugim.
No co, I'm allergic to bullshit.
Skąd to buddyjskie wyciszenie, ta spolegliwość, autentyczne przekonanie, że nie warto się szarpać? Bo nie warto, fakt. Co nie zmienia faktu, że ja rozglądam się za wolnym wiadrem do rzucenia.
I choć zawsze prychnięciem zbywałam złośliwe feministyczne rysuneczki i karykatury, pokazujące mózg męski jako gładką kulę z dwiema przegródkami w środku, zaczynam się zastanawiać, czy ci inteligentni faceci, których ja znam, nie są jakimś cudem natury lub zupełnie nowym gatunkiem człowieka.
Nachodzą mnie wątpliwości ilekroć natężenie podskakujących, gdaczących kogutków w okolicy rośnie.
Jeśli to oni stanowią większość----jesteśmy zgubieni.
Kartagina powinna zostać zburzona.
There's no hope XD

Teza 2: Natura jest pokrętna i pokręcona.
Uzasadnienie: bo w drugą stronę teza 1 zdaje się nie działać :P

Wniosek: Mężczyźni są dziwni.    Kobiety są dziwne.     Natura jest dziwna.

*post te nie ma być w żaden sposób ofensywny, tylko refleksyjny. Należy przy tym pamiętać, że ostatnio żywię się głównie produktami farmakologicznymi, i gdyby stworzono jakiś piszczący czujnik do mierzenia natężenia tego typu środków w ciele, mój organizm wygrywałby kuranty.
Co nie zmienia faktu, że-> patrz Wniosek.